YOU CAN COUNT ON ME

was it a thousand

years ago or only

yesterday we parted?

Even now, on my shoulder

I feel your friendly hand.

(yosano akiko)

တို႔ခြဲခြာခဲ့တဲ့ေန႔ေတြ

တေထာင္လား မေန႔ကလား

ငါ့ပုခုံးေပၚမွာ

မင္းရဲ့မိတ္ေဆြဆန္တဲ့လက္ေတြ

ခုထိ ငါခံစားေနရတုန္း

ကဗ်ာေလး

 

 

 ကဗ်ာေလးတပုဒ္လုိ ရင္ထဲကို သူ၀င္လာတယ္။အျဖဴေရာင္နတ္သမီးေလးေရ မင္းလာလာျပံဳးမျပပါနဲ ့။မင္းအျပံဳးမွာ ရူးသြပ္မိလို့ပါ။ကိုယ့္ရဲ့ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ေတြက မင္းေႀကာင့္ပိုအသက္၀င္လာတယ္။စာသင္ခန္းထဲေရာက္တာနဲ႔ မင္းရဲ႕ ေနာက္နားေလးမွာထိုင္ျပီး ေက်ာေပးထားတဲ့ပံုေလးေတြဆဲြတာ ကိုယ့္စာအုပ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားေနျပီ။ မင္းဆံပင္အညိုေရာင္ေခြေခြေလးေတြထဲမွာ ကိုယ့္မ်က္ႏွာအၾကာၾကီးအပ္ထားခြင့္ရခ်င္တယ္။ပါးခ်ဳိက္ေလးေပၚေနရင္ မင္းကိုငါက အနမ္းေလးေပးရင္မင္းစိတ္ဆိုးမွာလား ဆိုတဲ့သီခ်င္းက သူ႔အလိုလို ညည္းမိတယ္။ကိုယ့္နားက်ပ္ကိုယူတပ္ ျမန္မာသီခ်င္းနားေထာင္ျပီး ဘာသာျပန္ေပးလို႔ပူဆာတတ္ပံုေလးက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္။တခါတေလ ကိုယ့္အိပ္မက္ထဲမွာ လံုခ်ည္ႏြမ္းႏြမ္းေလးနဲ႔ တီရွပ္ေလး၀တ္ထားျပီး ပါးကြက္ေဖြးေဖြးေလးနဲ႔ ျမန္မာစကားေတြေျပာေနတတ္တယ္။ ျမန္မာလို ခ်စ္တယ္တခုပဲမွတ္မိေနတာဘာေၾကာင့္ပါလဲ။

 ကိုယ္သိတယ္။မင္းကို အရမ္းခ်စ္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္ႏွလံုးသားရဲ့ ေထာင့္တစ္ေနရာမွာပဲ သိမ္းထားခ်င္တယ္။

မလြမ္းရဲေသးဘူး

 

ရုတ္တရက္ ေကာက္ခါငင္ခါ ႏွလံုးသားက ထထေအာ္တယ္.အရမ္းလြမ္းတယ္တဲ့.ငါတားတဲ့ၾကားက အခ်ီၾကီးလြမ္းလြမ္းေနတတ္တဲ့
ငါ့ႏွလံုးသားကို မုန္းမုန္းလာတယ္.နင္မၾကားႏုိင္မသိႏုိင္ပဲ လြမ္းေနရတာ ငါမတန္ဘူးဟာ.
နင္ေျပာတဲ့ စကားေတြဆို အလိုလိုျပန္ၾကားေယာင္ေနတတ္တာ ငါစြဲကပ္ေနတဲ့ေရာဂါေပါ့.
ဆရာ မလုပ္ရရင္မေနတတ္တဲ့နင္နဲ့ နင့္အမိန့္ေတြဆိုနားေထာင္ခ်င္တဲ့ငါကဘာေတြေၾကာင့္ေဝးသြားတာလဲ

  ေခ်ာ့တတ္တဲ့နင္မရွိထဲက မငိုတတ္ေတာ့တဲ့ငါ ဒီေန႔နင့္ကိုလြမ္းလို႕ငိုမိတယ္.
ျမန္မာျပည္က နင္ရွိတဲ့ျမိဳ႕ေလးကိုၾကည့္ျပီး နင့္ကိုလြမ္းတယ္.နင့္နဖူးေပၚက အေ၇းေၾကာင္းေလးေတြေရာပဲ လြမ္းတယ္.

 တြမ္နဲ႔ဂ်ယ္ရီကာတြန္းကားၾကိဳက္တဲ့ငါ့ကို္ တြမ္ၾကီးသနားပါတယ္ေျပာတိုင္းသဲကလူၾကီးေတြးနဲ႔ေျပာတာ.
ကေလးေတြက ဂ်ယ္ရီကိုပဲပိုၾကိဳက္ၾကတာလို႔ နင္အျမဲေျပာတတ္တယ္.
ငါတို႔ခင္တဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ပြဲေလးကို ငါတေယာက္ထဲလုပ္ေနတယ္.ကမာၻၾကီးကက်ဥ္းပါတယ္တဲ့.ငါတို႔ျပန္ဆံုၾကမယ္ေနာ္.
 အခြင့္အေရးတခုသာရမယ္ဆိုရင္ ငါနင့္ပုခံုးမွာမွီျပီး ငါနင့္ကိုအခ်ီၾကီးလြမ္းတယ္လို ့ေျပာခ်င္တယ္.

အျဖဴေရာင္ကဗ်ာေလး

  ေက်ာင္းတက္တိုင္း အျမဲေတြ ့ရတတ္တဲ့မ်က္ႏွာေလး.အတန္းထဲမွာကဗ်ာေလးထက္လွသူေတြအမ်ားၾကီးရွိပါရဲ႕.....ရင္ဘတ္ကိုလာမထိဘူး.

သူ႔မ်က္ႏွာေအးေအးေလးရယ္... ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေလးက ရင္ထဲ၀င္၀င္လာတယ္.

  စာလုပ္ရင္စိတ္ေရာကိုယ္ေရာႏွစ္ျပီးလုပ္တတ္တယ္...သူမၾကိဳက္တဲ့အတန္းထဲဆို

ေမွာက္အိပ္တတ္ပါတယ္.တကယ့္ကေလးေလးလို ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္သူေလး.

  drawingအတန္းထဲေရာက္ရင္ ပန္းခ်ီဆရာမၾကီးလို ခဲတံေလးေထာင္ျပီးအရုပ္ကိုတိုင္းပံုေလးက

အိပ္မက္ထဲေတာင္ေရာက္လာတတ္တယ္.venusရုပ္ေလးေရွ့ကသက္ရွိvenusေလးေပါ့.

အလင္းအေမွာင္ခ်ိန္တိုင္းမွားရင္ အခ်ိန္ယူဆြဲထားတဲ့ပံုေတြ..အားမနာပါးမနာနဲ႕ ဆရာကဖ်က္ပါတယ္.

ကိုယ္ဆိုအရမ္းေဒါသထြက္တတ္ပါတယ္.သူေလးကဆရာဘယ္ေလာက္ဖ်က္ဖ်က္ ျပန္ျပန္ဆြဲပါတယ္.

သူဆြဲတဲ့ပံုေတြက အရမ္းေသသပ္ပါတယ္.

  အိမ္ျပန္လမ္းက ကဗ်ာေလးနဲ ့လမ္းတူေတာ့ ေနာက္ကေနလိုက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ပါတယ္.နားက်ပ္ႏွစ္ဘက္ထိုးျပီး ကားလမ္းမလယ္ကေလွ်ာက္ေတာ့ ေက်ာင္းကားၾကီးက သူေနာက္ကေျဖးေျဖးေမာင္းရပါတယ္.ကိုယ္လည္းသူရဲေကာင္းလုပ္ျပီး သူေက်ာေလးတြန္းျပီး

ေနာက္မွာကားရွိတယ္လို႕ေျပာေတာ့မွ ကားလမ္းလယ္ကေလွ်ာက္ေနတာသတိရပံုေပၚပါတယ္.

  ပ်င္းစရာအတန္းထဲမွာ သူေလးနားထိုင္ခြင့္ရတဲ့ေန႕ေတြဆို သူအိပ္ေနပံုေလးထိုင္ၾကည့္ျပီးရင္ခုန္ရတယ္.

အျဖဴေရာင္ပဲ၀တ္တဲ့ ခ်စ္စရာအျဖဴထည္ေလးကို ခ်စ္စိတ္ေတြရင္ထဲမွာသိမ္းရင္း ကဗ်ာေလးတပုဒ္ဖတ္လိုပဲ

မရုိးတမ္းဖတ္ေနမယ္... 

白鳳の思い出

２００８年の４月　　桜の季節
その季節にはじまった　笑顔　笑顔で
出会った白鳳の一年生だった私たち
スポーツの時間に楽しんだ思い出
旅行での思い出
CCCの思い出
学祭での思い出たくさんの思い出ができた
２００９年の４月　　桜の季節
なんとなく一年おわちゃた
先輩になって・・・進学の準備
アルバイト
いろいろな大変なことがあるけど・・・
困ったとき声をかけたり
泣きそうになったとき肩を貸してくれたり
話を聞いてくれたり・・・・
２０１０年４月　桜の季節・・・
進学する友達　お互いに
おめでとう
おめでとう
卒業で
おめでとう
おめでとう
泣きそうな笑顔で
また新しい生活の始まり・・・・
これから桜の季節が　　またまたあるけど・・・
白鳳での思い出が
一年一年咲いた　桜とともに
思い出すよ・・・


テテ（shwethae）

က်မ ၀မ္းမနည္းပါ

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႔ကေတာက္ကစျဖစ္တယ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္တစံုတရာမပါတဲ့ က်မစကားတခြန္းေႀကာင့္
သူမွားလား ကိုယ္မွားလား
ဒိုင္လူၾကီးမဆံုးျဖတ္ႏုိင္တဲ့ျပသနာေပါ့
က်မနဲ႔ သီ၇ိလကၤာသူငယ္ခ်င္းတေယာက္စကားေျပာၾကရင္း
စကားထဲမွာ သူတို႔ကိုျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလည္း ေမးပါတယ္။
က်မက ကုလားမေလးလို႔ခ်စ္စႏုိးေခၚတယ္ေပါ့။
အမွန္က သီရိလကၤာလူမ်ိဳးလို႔ေခၚတယ္ေပါ့။
အဲ့ဒီမွာ ျပသနာစပါတယ္။
ကုလားစပ္တဲ့ျမန္မာတေယာက္ပါတယ္။
သူက ကုလားဆိုတာႏွိမ္ေခၚတာ ဘာညာနဲ႔ျပသနာစတယ္။
လံုး၀မထင္မွတ္ပဲ ျပသနာကၾကီးလာတယ္။
က်မရွင္းေလ သူကေဒါသထြက္ေလ ျဖစ္လာတယ္။
ၾကားကသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က ၀င္ျပီးလူခြဲျပီး စကားေခါင္းစဥ္ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။
က်မလည္းေတာ္ေတာ္စိတ္ေလသြားတယ္။
က်မကိုရန္ကုန္ကသူငယ္ခ်င္းေတြက ေညာင္ေလးပင္သူတဲ့။
နင္တို႔ေတာသားေတြရဲရင္ဆြဲထုတ္ရတယ္ ဘာညာေျပာရင္
က်မက နယ္သူနယ္သားဘက္ကနာပါတယ္။
က်မရန္ကုန္ကို ငါးႏွစ္သမီးမွာေရာက္တာပါ။ရန္ကုန္မွာမေမြးတာတခုပါပဲ။
နယ္ျပန္လည္ရင္ က်မအမ်ိဳးေတြက ရန္ကုန္သူလာတယ္တဲ့။
နင္တို႔ရန္ကုန္သူေတြ ဒို႔နယ္သူေတြလိုမရုိးဘူးေျပာရင္လည္း ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ရန္ျပန္ေတြ႔ရပါတယ္။
ဗမာေတာထဲေရာက္ေတာ့ နင္တို႔ပက္ကေညာေတြကတဲ့
ကရင္ေတာထဲေရာက္ေတာ့ နင္တို႔ဘေရာမူေတြတဲ့။
က်မ ရန္ကုန္ကိုခ်စ္သလို ေညာင္ေလးပင္ကိုလည္းခ်စ္ပါတယ္။
က်မဗမာေတြကိုခ်စ္သလို ကရင္ကိုလည္းခ်စ္ပါတယ္။

က်မကိုက်မေတာင္အံၾသရပါတယ္။
ရန္ကုန္ကေန နယ္ျပန္ရင္ကားေပၚမွာသီခ်င္းနားေထာင္ျပီးသက္ေတာင့္သက္သာေပါ့။
နယ္ကျပန္လာရင္ေတာ့ တလမ္းလံုးအန္ပါတယ္။
က်မက ဘာျဖစ္ေနေန ပက္ကေညာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဗမာပဲျဖစ္ျဖစ္ လံုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး၀မရွက္ပါ။

ခုတေလာ စိတ္အေျခအေန

ခုတေလာ အရမ္းလြမ္းမိတယ္။
ငါ့ကိုၾကီး
ငါ့ကိုၾကီးအဆင္ေျပမေျပ  ငါအဆင္ေျပေနခ်ိန္ေတြမွာ
သတိရေနတတ္တယ္။

ခုတေလာ အရမ္းပင္ပန္းတယ္။
လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔ေ၀းးးးးးးးရာ
ေျပးခ်င္ေသာ္လည္း။

ခုတေလာ ေက်နပ္ေနတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အတူတူလာေနတယ္
ထင္တာထက္ အဆင္ေျပေနတယ္။
ေန႔တိုင္းထူးျခားဆန္းျပားေသာ မုန္႔ေတြလုပ္ေက်ြးတယ္။

ခုတေလာ စိတ္ဒဏ္ရာရေနတယ္။
အရမ္းခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္
လက္မျပ ႏုတ္မဆက္ပဲ
ဟူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး။

ခုတေလာ ခဏခဏအိပ္မက္မက္တယ္။
ျခံ၀င္းမျမင္ရေအာင္ က်ယ္တဲ့ျခံ၀င္းေလး
အိမ္ျပတင္းေပါက္ကေန ေကာင္းကင္ျပာၾကီးကို
ေမာ့ေငးေနတယ္တဲ့။

ခုတေလာ နားေထာင္ေနမိတယ္။
ရင္ဘတ္ထဲကအိပ္မက္ေဟာင္း
လင္းနစ္ သီခ်င္းေလးနားေထာင္ရင္
၀မ္းနည္းေနတတ္တယ္။

ခုတေလာ ေရရြတ္ေနမိတယ္။
ငါအရမ္းးးးးးးးးးးးးးးးးးး
သနားစရာေကာင္းတယ္။